"พูดก็พูดนะ ตอนเจออีกอล์ฟครั้งแรกเกลียดขี้หน้าชิบห...

"พูดก็พูดนะ ตอนเจออีกอล์ฟครั้งแรกเกลียดขี้หน้าชิบหาย เหมือนเจอคนที่เกิดมาเป็นศัตรู"

อีแนตตี้พูดขึ้นมาในรถขณะที่เรากำลังเดินทางไปหัวหินกัน

กอล์ฟ : (ขึ้น) โถอีดอก คิดว่ากูเจอมึงครั้งแรกแล้วไม่เกลียดเหรอคะ? คนอะไรแต่งหน้าเหมือนจะขึ้นเวทีประกวดธิดาจำแลงตลอดเวลา
ช่า : ธิดาจำแลงมันเวทีกะเทยป้ะ?
กอล์ฟ : ก็มันเหมือนกะเทย!!!!
แนตตี้ : โถ!! แล้วคนประเภทไหนใส่รองเท้านักมวยมามหาลัยคะ?! เสียงก็ดังอีดอกไม่รู้จะแหกปากอะไรนักหนา มั่นนัก!!!
กอล์ฟ : ทรงผมมึงสิมั่น!! กูนึกว่าแดกแกนม้วนผมก่อนนอนอีควาย!!
ช่า : แต่รองเท้านักมวยมึงไม่ได้เลยนะอีกอล์ฟ
กอล์ฟ : แหมมมมมมมม!!!! มึงก็ไม่ใช่น้อยหรอกค่ะอีกัส!!! ไว้หนวดไว้เคราแต่กรีดตา1!! จอนผมต่อ ยาวแผ่ปิดมาถึงคางแล้วมั้ง ทันสมัยมากกก!!!
แนตตี้ : (แจมด่า)หน้าก็เหมือนปลาดุกมากก!!
ช่า : ก็ยุคนั้นป้ะ?!!!!

แล้วทุกคนก็ขำพร้อมกัน

ก็น่าแปลก จากคนที่เหม็นขี้หน้ากัน ไม่เกทกัน คนที่กะเอาไว้ว่าเจอแค่ในห้องเรียน หรือเจอกันแค่งานเดียวก็พอ ตอนนี้ไปๆมาๆพวกเราก็รู้จักกันมา 11 ปีแล้ว

แนตตี้ : แล้วเรามาสนิทกันเมื่อไหร่วะ?...พอมารู้จักกันก็รักกูเลยใช่ป้ะ?
กอล์ฟ/ช่า : ไม่ค่ะ!!!
แนตตี้ : เอ้าอีพวกนี้นี่!!
กอล์ฟ : ตอนรู้จักก็ยิ่งรำคาญความโวยวาย ตลกเรี่ยตลกราดของมึง
แนตตี้ : (เบ้ปาก)กูก็รำคาญมึงค่ะ
ช่า : (หัวเราะ)เราก็รำคาญกันทั้งหมดน่ะแหละ
กอล์ฟ : .....แต่พอคบไปคบมาก็รู้สึกว่า....(คิด)....อีพวกนี้มันจอยดีว่ะ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ที่สำคัญเรามีความเหี้ยที่ทันกัน
แนตตี้ : จริงๆ 4 ปีในมหาลัยกูมีเพื่อนเยอะกว่านี้นะ เพื่อนที่ดีกว่าพวกมึงอะ กูเสียดายมาก
ช่า : สุดท้ายก็เหลือแค่พวกกูไงคะ
แนตตี้ : เพราะกูลดตัวมาคบพวกมึงรึเปล่าคะ?!
ช่า : เพราะความต่ำความไพร่ของพวกเรามันพอดิบพอดีกันมากกว่าค่ะ !!
กอล์ฟ : มึงต้องยอมรับแหละว่าเรามีอะไรบางอย่างเหมือนกันมันถึงอยู่กันมาได้ กูว่าที่เราเกลียดขี้หน้ากันตอนแรก ไม่ใช่เพราะว่าเราเกลียดกันหรอก


แต่เพราะข้างในลึกๆเรามองเห็นตัวเองในตัวอีกคนมากกว่า


แนตตี้ : กูเนี่ยนะเหมือนมึง?
กอล์ฟ : (ถอนใจ) กูก็อยากเป็นคนที่ดีกว่ามึง แนตตี้ แต่กูก็ต้องยอมรับว่ามันไม่จริง
แนตตี้ : (ถอนใจ) กูยอมรับก็ได้ว่าเราเหี้ยพอกัน แต่กูสวยกว่า อันนั้น Fact นะ
กอล์ฟ : มึงสวยกว่าก็ได้ แต่กูฉลาดกว่า อันนั้นก็ Fact เหมือนกัน
แนตตี้ : อีควาย!!!

แล้วทั้งสองคนก็กัดกันไปตลอดทาง

มันก็คงจริงแบบที่อีกอล์ฟบอก ความสัมพันธ์แบบเพื่อนบางทีมันก็เริ่มขึ้นด้วยความซับซ้อนหน่อยๆ หลายคนอาจจะเริ่มจากการเกลียดขี้หน้ากันก่อน ทะเลาะกันก่อน แต่บางทีมันอาจจะเป็นเพราะเรามองเห็นเงาสะท้อนของตัวเองอยู่ข้างในนั้นก็เป็นได้

จริงอยู่คนนิสัยเหมือนกันเกินไปอาจจะอยู่ด้วยกันยากในบางกรณี โบราณก็ว่าไว้ว่าเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้


"แต่เสือเวลามันรวมกันเป็นฝูงก็เห็นล่าเหยื่อกันฉ่ำๆอยู่นะแม่"


อีกอล์ฟสรุปไว้ดังนี้


รัก

ช่า บันทึกของตุ๊ด

---